listopadowe przemyślenia

Nic mi się nie chce, a to nie jest zbyt dobry stan rzeczy. Powinnam siedzieć i przygotowywać się do olimpiady (brzmi to lepiej niż zakuwać), a zamiast tego cały czas myślę. Nad wieloma sprawami. Tak naprawdę ostatnio wszystko zaczyna się zmieniać w moim otoczeniu niezależnie od tego czego chciałabym ja. Być może jest to spowodowane tym, że ja tak naprawdę nie wiem czego chcę. Myślę, że najbardziej ucieszyła bym się z jednej rzeczy: odrobiny szczęścia.

Naprawdę człowiek w coś musi wierzyć i chce
Nawet wtedy gdy zaklina się i mówi że nie.